Saltar ao contido

Sueños criminales

10/11/2011

Desde hace ocho años largos solo fumo en sueños. Y me va francamente bien: no toso, no huelo mal, tengo un gusto y un olfato excelentes y, lo que es mejor, fumo solo cuando quiero, una libertad de la que nunca gocé cuando fumaba despierta. Me pasa casi lo mismo que a la protagonista de un cuento que leí el otro día en La nave de los locos, pero sin mal aliento.

Bien es cierto que al principio me remordía la conciencia, y lo hacía a traición: yo encendía un cigarrito, aspiraba con deleite y, al instante, como si me curase de una amnesia, recordaba que yo ya no fumaba. La angustia que me entraba entonces me duraba hasta el despertar.

Pero acabó pasando, como todo, y lo hizo casi al mismo tiempo que la angustia que sentía al ser infiel. Infiel en sueños, se entiende. Se me fueron las dos cuando comprendí que si de pensamiento no se peca, como conté un día que defendía Buñuel, menos aún se puede pecar en sueños, con la voluntad atada de pies y manos.

Desde que me curé del remordimiento, duermo a pierna suelta y sueño a placer. Soñar con cosas que no me permito cuando estoy despierta ha resultado un ejercicio sanísimo que ahora quiero extender, si me lo concede el subconsciente, a delitos algo más graves, como matar o robar. Es, al fin y al cabo, lo mismo que he encontrado leyendo, pero en realidad virtual, digamos. ¿Qué es la literatura si no? ¿Qué son Crimen y castigo o Extraños en un tren? Pues cometer crímenes atroces desde una confortable butaca.

Por no hablar del tan honrado oficio de escribir. Con una imaginación viva y un poco de talento se puede cometer cualquier pecado. Y no hay cura que pueda negarte la comunión. ¡Es ficción, por Dios!, le dirás.

Así que a mí que me dejen probar dormida: un pitillito, una tórrida aventura, un atraco a mano armada, una inesperada puñalada trapera…

Y mientras espero que lleguen tan oscuros sueños, que me dejen en la mesilla El halcón maltés, Madame Bovary, A sangre fría, Del asesinato considerado como una de las bellas artes

Y, por favor, que no molesten.

Advertisement
No comments yet

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s

A %d blogueros les gusta esto: